Me fine de semana en Machachi!

Afgelopen week was weer een drukke week waarin ik veel Spaanse les (17 uur) gehad heb en aan mijn marketingproject heb gewerkt.
Vrijdag ben ik echter met Frances en Aldert op een city tour gegaan om Quito beter te leren kennen. Vooral het uitzicht vanaf de Pichinca (een berg die je uitzicht geeft op een groot deel van de stad Quito) was heel bijzonder en mooi. Daarnaast hebben we verschillende katholieke kerken bezocht (90 a 95% van de Ecuadorianen is katholiek) en het historisch centrum.

Daarna was zoals gebruikelijk de vrijdagmiddagborrel met alle vrijwilligers en projectcoördinatoren Jesse & Aldert in La Mariscal; het toeristisch centrum van Quito. Het was erg gezellig met de nodige alcoholische versnaperingen en nachos kan ik zeggen! Ik en Frances zijn echter niet meer op stap gegaan aangezien we de volgende ochtend naar Machaci, een stadje op 2 uur reizen van Quito, zouden gaan.

We waren dit weekend namelijk uitgenodigd door Jacqueline, een van de leerlingen uit mijn Engelse les voor de groep van 15 jaar en ouder.
Afgelopen weekend was er in Machachi namelijk het jaarlijkse traditionele volksfeest zal ik maar zeggen. Erg gaaf om een keer heen te gaan!
Caballos (een soort Ecuadoriaanse ´cowboys´) en Chiagras (traditioneel geklede Ecuadorianen uit Machachi die o.a. een poncho en sombrero dragen) kwamen voorbij en we hebben dan ook heel veel leuke dingen gedaan dit weekend.

Zaterdagmiddag hebben we (Frances, ik, Jacqueline en haar man Juan Miguel en zoontje Miguel en vriendin Maria José) naar de parade van traditioneel gekleedde en dansende Chiagras gekeken in het centrum en lokaal en typisch Ecuadoriaans gegeten. Dit waren vooral groenten (bonen, mais, een soep met een complete gekookte kippenpoot erin etc.) aangezien de agrarische sector erg belangrijk is voor deze regio.
Deze zaterdag hebben we dan ook kennis gemaakt met veel vrienden en familie van Jacqueline en haar man, Juan Miguel, en deze dag met hun ´gevierd´. Dit was erg gezellig en er werd volop gedanst op typisch Ecuadoriaanse muziek. Wat wel opviel is dat er wel alcohol wordt gedronken maar dat er een glas is dat telkens wordt gevuld waar iedereen uit de drinkt en zo gaan er een paar literflessen bier doorheen. Erg sociaal om een fles bier zo te delen, maar ook erg onhygiënisch leek mij..
De vriendengroep van Jacqueline (28) was trouwens ook van mijn leeftijd (tussen de 20-35) dus dit was erg gezellig.

Daarna zijn we ´s middags ook nog naar de stierengevechten geweest in een daarvoor speciaal gemaakte arena omringd door houten ietwat krakkemikkige tribuones. De stierengevechten zijn hier ook nog echt een traditie hier die jaarlijks op deze feestdag wordt georganiseerd en waar de Chiagras (de locals) volop van genieten en dit gaat gepaard met de nodige alcohol. Verder was er ´s middags ook een veemarkt en was het een grote mensenmassa met veel caballos die te paard, hoe dronken ze ook zijn, weer naar huis gingen op het eind van de dag (en ja, ze zijn wat dat betreft zo gestoord als een deur).

Toen zijn we ´s avonds naar de familie van Juan Miguel toe gegaan en kennisgemaakt om vervolgens met zijn allen, plus met Angelita (de zus van Juan Miguel) de stad in te gaan. Dit was alleen niet zo geslaagd.
Hoe bizar het ook zij, de burgemeester van Machachi heeft het verboden om op feestdagen alcohol te nuttigen.. En je raadt het al, de gemiddelde Ecuadoriaan heeft hier lak aan en een aantal loopt letterlijk met 2 kratten pils vol halve literflessen over straat... Vandaar ook dat er een paar honderd politiemannen met politiehonden waren ingezet om de boel in toom te houden (vooral dreiging trouwens, geen geweld). Op een gegeven moment brak er zelfs brand uit. Dit brandje werd gelukkig snel geblust door de brandweer en wij werden op en neer de straat op gestuurd door de politie terwijl we op zoek waren naar een leuk restaurantje; wat een chaos :p. Het ging zelfs zover dat we 20 meter voor ons een jongen in elkaar geslagend werd.

De sfeer in het centrum was dan ook aggressief enf niet erg prettig;
maat houden met het drinken van alcohol kan de gemiddelde Ecuadoriaanse man niet vertelde Jacqueline. De gedachte lijkt dan ook te zijn; ´Bier is te lekker om koud te laten staan voor morgen. Waarom wachten tot morgen als ik nu ook kan drinken?!´ Ze drinken dus letterlijk tot ze er bij neervallen zoals je begrijpt.. Ik heb alleen ´s middags nog niet naar de fles gegrepen ;)

Toen zijn we na wat gegeten te hebben in een rustig eettentje naar een club gegaan buiten het centrum van Machachi. Hier was de sfeer dan ook prima en gezellig. Zoals je al kunt raden werd er volop salsa gedanst en gefeest. De feesten begonnen hier trouwens erg vroeg; wij kwamen om 8 uur ´s avonds binnen en het was best druk en heel gezellig en als Hollanders stonden Frances en ik binnen no-time in het middelpunt van de belangstelling. Frances werd dan ook direct versierd door een Ecuadoriaanse man van middelbare leeftijd die deze blonde hollandse meteen claimde/zich toeeigende en de andere geinteresseerde mannen letterlijk van haar afsloeg. Dit schijnt de manier te zijn om indruk te maken op je vrienden. Ja, die machocultuur was duidelijk aanwezig hier...
Toch heb ik het erg gezellig gehad met Angelita (ja dat was mijn Ecuadoriaanse danspartner voor die avond waar jullie eerder iets over gelezen hebben!!) en de groep waarmee we daar waren en iedereen was erg aardig :) We zouden eerst overnachten bij Jacqueline, maar zij had maar een bed ter beschikking voor ons.
Vandaar dat we in een spa hotel voor slechts 15 dollar per persoon hebben overnacht en heerlijk hebben geslapen! Wat trouwens helemaal fantastisch was, was dat het hotel over warm water beschikte; een warme douche, dat was iets nieuws en zeer welkoms na elke ochtend ijskoud te moeten douchen bij de gastgezinnen haha!

Dat was het eigenlijk wel voor de zaterdag waarna we zondag met Jacqueline, haar man en zoontje uitgebreid ontbijt kregen aangeboden bij de ouders van Jacqueline in de bergen van Machachi waar mensen erg eenvoudig leven. Heel gastvrij!
Daarna zijn we vertrokken naar de Cotopaxi, een prachtig deel van het Andes gebergte waar we met een jeep een paar uur doorheen zijn gereden. Hier leven paarden, stieren en meer dieren dan ook nog in het wild en je hebt er een prachtig uitzicht. De Cotopaxi is de bekendste en hoogste inactieve vulkaan (ongeveer 6000m) van het Andes gebergte
met als enige eeuwige sneeuw. We zijn gegaan tot 4000m hoogte aangezien het gebied gigantisch groot is maar het was erg gaaf om dit te bezoeken en er zijn dan ook veel foto´s genomen (van het hele weekend trouwens eigenlijk wel..).

Tot slot hebben we Jacqueline, haar man en zoontje mee uit eten genomen in een relatief luxe restaurant in Machachi als bedankje voor het hele weekend waarin ze ons kennis heb laten maken met een prachtig stukje Ecuadoriaanse natuur en cultuur.
Kortom, het was een erg geslaagd weekend!

Bart